Trio Swynka

W.A. Mozart:

 

Trio k564 en sol Majeur

 

1. Rachmaninov :

 

Trio élégiaque no.1 en sol mineur de Rachmaninov

 

1. Mandon :

 

T

 

Le Trio Swynca

Le trio Swynca est l’alliance de trois jeunes musiciens belges.
Lorenz Swyngedouw, Leonor Swyngedouw et Catherine Forthomme sont trois musiciens talentueux, à l’avenir prometteur. Lorenz au violon et sa sœur Leonor, au violoncelle, ont suivi un cursus assez similaire. Ils ont tous deux étudié aux Conservatoires Royaux de Liège et de Bruxelles avant de poursuivre leurs études en Allemagne.
Lorenz a ensuite étudié à Berlin au Deutsche Oper et Leonor à Hanovre à la Hocheschule für Musik auprès de Tilmann Wick.
Catherine a été admise au Conservatoire Royal de Mons à l’âge de 15 ans. Elle a ensuite poursuivi ses études au Conservatoire Royal de Bruxelles où elle a obtenu son diplôme de maîtrise en 2018. Ses professeurs furent Jean-Claude Vanden Eynden, Eliane Reyes et Gabriel Teclu. Elle complète actuellement sa formation avec Eugène Galand pour la pratique de l’accompagnement au Conservatoire de Mons . Tous trois sont lauréats de divers concours et se produisent tant en chambristes qu’en solistes.

 

 

 

Het trio Swynca is de samensmelting van 3 jonge  getalenteerde Belgische musici met een veelbelovende toekomst.  Lorenz, de violist, en Leonor, zijn zus en celliste, volgen een vrij parallel pad; ze studeerden beide in het Conservatoire Royale de Liège en het Conservatoire Royale de Bruxelles voordat ze hun opleiding vervolledigden in Duitsland. Lorenz studeerde verder in Berlijn in de leerschool bij de Deutsche Oper en Leonor zette haar studies verder in Hannover aan de Hocheschule für Musik bij Tilmann Wick. Catherine Forthomme werd aangenomen in het Conservatoire Royal de Mons op 15-jarige leeftijd om aan haar eerste bachelor te beginnen. Ze zette haar studies verder aan het Conservatoire Royal de Bruxelles waar ze in 2018 haar master haalde onder begeleiding van Jean-Claude Vanden Eynden en later Eliane Reyes. Momenteel voltooit ze haar opleiding bij Eugene Galand voor begeleidingspraktijk in het Conservatorium van Bergen. Alle drie zijn ze laureaten van verscheidene wedstrijden en zijn ze dikwijls te horen in kamermuziekverband of als solist.

 

 

 

 

 

 

Wolfgang Amadeus Mozart :(1756-1791) Salzbourg (principauté du Saint-Empire romain germanique),Vienne. Compositeur.

En octobre 1788, Mozart écrivit son dernier ouvrage du genre, le Trio avec piano en sol majeur K564. C’est un signe des temps qu’il a été publié pour la première fois en Angleterre et non à Vienne. Le premier mouvement est un Allegro fluide et ondulant, avec un deuxième thème étroitement lié au premier et une section centrale qui, plutôt que de développer le matériel existant, commence par un thème entièrement nouveau (comme dans les deux premiers trios). Ce sont des exemples des manières subtiles par lesquelles Mozart subvertit les attentes, même dans un morceau de musique apparemment simple. L’Andante est un ensemble de variations sur une mélodie presque semblable à un menuet lent, avec toutefois une pointe de tristesse dans les harmonies de ses dernières mesures. Et la finale s’ouvre sur une petite mélodie naïve au rythme pointillé d’un siciliano. Sa simplicité même permet à Mozart de suggérer des changements d’humeur avec une touche habile: un mouvement vers une touche mineure obscurcit l’atmosphère tout en maintenant le rythme animé; un autre épisode fait basculer la musique dans une danse paysanne. Et la fin est un délice, avec les instruments qui se répondent dans un contrepoint nostalgique, suggérant, comme si souvent chez Mozart, que des pensées plus profondes se cachent tout le temps sous la surface tranquille. In oktober 1788 schreef Mozart zijn laatste werk van het genre, het pianotrio in G-hoofd K564. Het is een teken van de tijd dat het voor het eerst werd gepubliceerd in Engeland en niet in Wenen. Het eerste deel is een vloeiend en golvend Allegro, met een tweede thema dat nauw verwant is aan het eerste en een centraal gedeelte dat, in plaats van het bestaande materiaal te ontwikkelen, begint met een geheel nieuw thema (zoals in de eerste twee trio’s). Dit zijn voorbeelden van de subtiele manieren waarop Mozart de verwachtingen ondermijnt, zelfs op een schijnbaar eenvoudig muziekstuk. De Andante is een verzameling variaties op een melodie die bijna lijkt op een langzaam menuet, maar met een vleugje droefheid in de harmonieën van de laatste maten. En de finale opent op een kleine naïeve melodie met het gestippelde ritme van een Siciliano. Zijn eenvoud stelt Mozart in staat om stemmingswisselingen met een vaardige aanraking te suggereren: een beweging naar een kleine aanraking verduistert de atmosfeer terwijl hij het tempo levendig houdt; een andere episode maakt van de muziek een boerendans. En het einde is een verrukking, waarbij de instrumenten elkaar in een nostalgisch contrapunt beantwoorden, wat suggereert, zoals zo vaak met Mozart, dat diepere gedachten altijd verborgen zijn onder het rustige oppervlak. 

 

 

 

Sergueï Rachmaninov (1873 – 1943) Semionovo, Beverly Hills, un compositeur, pianiste et chef d’orchestre russe, naturalisé américain.

Son œuvre est d’un romantisme hérité de ses maîtres — Frédéric Chopin, Tchaïkovski et Rimski-Korsakov — et reste indifférente à l’évolution de son époque. Il est notamment connu pour ses célèbres concertos pour piano numéro 2 et 3, son poème symphonique L’île des morts et sa Rhapsodie sur un thème de Paganini. Il a laissé plusieurs enregistrements de ses propres œuvres. Rachmaninov commence dès l’âge de 20 ans une carrière brillante de virtuose et de compositeur. Il écrit de nombreuses œuvres, le Concerto pour piano n^o 1, le Prélude en ut dièse mineur, Trio élégiaque n^o 2 à la mémoire de Tchaïkovski. Le succès est au rendez-vous.

Russisch componist, pianist, dirigent en muziekpedagoog. Hij geldt als een van de belangrijkste pianisten van de 20e eeuw en was als componist voortzetter van de Russische romantiek.Tot zijn bekende werken behoren het tweede en derde pianoconcert, de prelude in cis mineur uit Morceaux de Fantaisie, zijn tweede symfonie en Rapsodie op een thema van Paganini. Hij liet verschillende opnames van zijn eigen werken achter. Rachmaninov begon op 20-jarige leeftijd aan een schitterende carrière als virtuoos en componist. Hij schrijft veel werken, het pianoconcert nr. 1, de prelude in c sharp minor, Elegiac Trio nummer 2 ter nagedachtenis van Tsjaikovski. Succes is op het rendez-vous.

Charly Mandon

Né en 1990, Charly Mandon est reçu à 16 ans à l’unanimité au CNSMDP dans la classe d’harmonie de Jean-François Zygel. Il étudie ensuite dans les classes de Fugue et Formes de Thierry Escaich et d’Analyse supérieure de Michaël Levinas. Il en ressort avec un DNSPM d’écriture et un Prix d’analyse mention Très Bien avec les félicitations du jury. Entre 2011 et 2015 il étudie l’orchestration auprès de Guillaume Connesson et la direction d’orchestre avec Nicolas Brochot. Il suit actuellement un Master de direction d’orchestre au Conservatoire Royal de Bruxelles. Compositeur sauvagement indépendant, il forge son métier par l’étude des maîtres du passé au contact de ceux du présent. Il a signé une quinzaine d’œuvres créées pour la plupart par des musiciens comptant parmi les plus brillants de la jeune génération.

Charly Mandon werd geboren in 1990 en werd unaniem verkozen op 16 jaar bij de CNSMDP in de harmonieklas van Jean-François Zygel. Daarna studeerde hij in de klassen van Fuga en Vormen van Thierry Escaich en Hogere Analyse van Michael Levinas. Het komt uit met een DNSPM schrijven en een Award of Analysis vermelden Very Good met de felicitaties van de jury. Tussen 2011 en 2015 studeerde hij orkestratie bij Guillaume Connesson en dirigeerde hij bij Nicolas Brochot. Hij volgt momenteel een masterdiploma in dirigeren aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Een brutaal onafhankelijke componist, hij smeedt zijn vak door de meesters van het verleden te bestuderen in contact met die van het heden. Hij heeft ongeveer vijftien werken ondertekend die grotendeels zijn gemaakt door enkele van de meest briljante muzikanten van de jongere riosatz opus 18